English
Liczenie w języku polskim nie jest trudne. Myślę, że jest łatwiejsze niż na przykład po niemiecku, po francusku czy po duńsku. W tych trzech językach używa się zupełnie innego systemu liczenia niż w większości języków europejskich.
Uważaj na 2!
Jedynym problemem (ale nie bardzo dużym) może być liczba dwa. Otóż, zawsze kiedy tworzymy inne liczebniki z 2 na początku, musimy spodziewać się form nieregularnych. To dlatego słowa takie, jak: 20 (dwadzieścia) czy 200 (dwieście) trzeba nauczyć się na pamięć.
Przeczytaj głośno poniższe liczby:
2 dwa
20 dwa*dzieścia
200 dwie*ście
3 i 4 to brat i siostra
Te dwie liczby bardzo się kochają i zawsze przyjmują te same końcówki. Proszę zobaczyć i przeczytać głośno:
3 – trzy
4 – cztery
13 – trzy*naście
14 – czter*naście
30 – trzy*dzieści
40 – czter*dzieści
300 – trzy*sta
400 – cztery*sta
5 i reszta są bardzo regularne
5 – pięć, 15 – pięt*naście, 50 – pięć*dziesiąt, 500 – pięć*set
6 – sześć, 16 – szes*naście, 60 – sześć*dziesiąt, 600 – sześć*set
Tysiąc, milion, miliard i bilion
Takie duże liczby w języku polskim to rzeczowniki.
Trzeba o tym pamiętać, kiedy odmieniamy. Mówi się:
Mam milion ≠ Nie mam miliona
Myślę o tysiącu.
Galaktyka z bilionem gwiazd.