English
Jestem pewien, że już po kilku lekcjach przekonasz się, że język polski wcale nie jest aż takim trudnym językiem. Mamy takie powiedzenie w Polsce, że „nie taki diabeł straszny, jak go malują”. Okej, to prawda, że polskie słowa mogą mieć kilka różnych form, dziwne końcówki i trochę za dużo spółgłosek. W języku polskim nie ma za to wielu językowych zagwozdek, które utrudniają naukę innych języków. Przekonaj się sam!
1. Zapomnij o rodzajnikach!
Tym co sprawia szczególnie dużo problemów Polakom uczącym się angielskiego są rodzajniki. Przyznaję, że sam mam z nimi nie lada kłopot. Bo to czy mamy użyć „a” czy „the” czy też nie stawiać przed rzeczownikiem żadnego rodzajnika, wynika raczej z intuicji niż z reguł. Pewien znajomy Amerykanin powiedział mi kiedyś, że nie zna właściwie żadnego użytkownika angielskiego, dla którego nie byłby to język ojczysty i który zawsze wybierałby odpowiedni rodzajnik. W ten sposób native speakerzy angielskiego rozpoznają nie native speakerów, którzy opanowali nienaganną wymowę.
W polskim nie ma w ogóle rodzajników, więc nie musisz sobie zaprzątać nimi głowy!
2. Szyk zdania nie ma dużego znaczenia
W języku angielskim, jak i w wielu innych językach, kolejność słów w zdaniu przekłada się na znaczenie „Jan loves Maria” to co innego niż „Maria loves Jan”. Nie wspominając nawet o „loves Maria Jan”, co dla Anglika czy Amerykanina będzie zwykłym bełkotem.
Kiedy uczymy się języka obcego, kolejność słów może być problematyczna. Należy na przykład pamiętać o użyciu zaimka przed czasownikiem (angielski, francuski) czy ustawieniu czasownika na końcu zdania (niemiecki).
W języku polskim kolejność słów w zdaniu właściwie nie ma znaczenia!
Wszystkie poniższe zdania znaczą to samo („Jan loves Maria”):
• Jan kocha Marię
• Marię kocha Jan
• kocha Jan Marię
• Marię Jan kocha
Możesz po prostu mówić, w sposób dla ciebie naturalny i nie popełnisz błędu.
Taka plastyczność języka polskiego to nie lada frajda dla poetów 🙂
3. Niewiele czasów gramatycznych
Co prawda w języku angielskim nie występuje wiele form czasownika, na przykład czasownik „to do” może przybrać tylko pięć różnych postaci: do, does, doing, did, done. Co z tego, skoro w angielskim jest aż tyle różnych czasów gramatycznych!
Rzuć okiem na poniższe zdania:
• Present simple – I read everyday.
• Present continuous – I am reading right now.
• Present perfect – I have read this book before.
• Present perfect continuous – I have been reading this book for two hours.
• Future perfect continuous – At 5 o’clock I will have been reading this book for four hours.
• Past simple – I read all day yesterday.
• Past continuous – I was reading yesterday.
• … i tak dalej, i tak dalej! W sumie to aż 16 różnych czasów gramatycznych.
Jeśli policzymy czasy w języku polskim, jest ich tylko 5! My liczymy je trochę inaczej – oficjalnie mamy 3 czasy, ale należy do tego dodać jeszcze 2 aspekty: dokonany i niedokonany. Niemniej poniższe angielskie zdania: „I read”, „I am reading”, and „I have been reading” po polsku wyrazimy jednym „czytam”.
Zatem formowanie słowa po polsku może być trudniejsze, za to wybór odpowiedniego czasu będzie dużo prostszy!
4. Alfabet jest w 95% fonetyczny
Nic bardziej nie irytuje w języku Szekspira niż fonetyka. Przyjrzyjcie się wymowie „oo” w następujących słowach: book, soon, door, flood. „Oo” za każdym razem czytamy inaczej! I nie ma innej możliwości nauczenia się wymowy niż jej zapamiętanie. To jak zapiszemy słowo w czytaniu nam nie pomoże.
Tymczasem polski alfabet jest prawie całkowicie fonetyczny. Jak już zapamiętasz, jak się czyta poszczególne litery, nie będziesz miał problemu z właściwą wymową żadnego słowa.
W drugą stroną może być trudniej (jak poprawnie zapisać usłyszane słowo), ale wciąż jest to o niebo prostsze niż w języku angielskim!
5. Mnóstwo słów z greki i łaciny
Od ponad tysiąca lat Polska jest cywilizacyjnie częścią Europy Zachodniej. Ten fakt, a także wielowiekowe związki z Kościołem Katolickim sprawiły, że język łaciński ma swoją długą historię na ziemiach polskich, nieustannie przenikając do tworzącej się polszczyzny.
Jeżeli sam mówisz językiem, który ma wiele zapożyczeń z łaciny (np. angielskim!), to szybko dostrzeżesz wiele zaskakująco znajomo brzmiących słów.
Dla przykładu wiele słów kończących się na -cja są bezpośrednio spokrewnione z angielskimi słowami zakończonymi na -tion:
• motywacja – motivation
• sytuacja – situation
• promocja – promotion
• … i wiele, wiele więcej!